شماره سفارش الو قلیون
قیمت الو قلیون
اگر می خواهید در میهمانی، جشن تولد و عروسی، تجربه ای متفاوت و یونیک (Unique) برای میهمانان خود ایجاد کنید، پیشنهاد ما به شما استفاده از سرویس هوکا بار است. هوکا بار با ایجاد بار قلیون به همراه بارمن (Barman) به شما کمک می کند تا لحظاتی فراموش نشدنی را برای میهمانان قلیان دوستتان فراهم کنید. در صورت تصمیم به داشتن چنین سرویسی در جشنتان، با ما تماس بگیرید.همچنین، قبل از سفارش سرویس، در خصوص تعداد قلیان و بارمن با توجه به تعداد میهمانان، می توانید از ما مشاوره بگیرید. - زمان استفاده از هر قلیان یک شب است.
- قیمت هر سری اضافه (شامل تنباکو و ذغال اضافی) 100 هزار تومان است.
- قلیان عرق نعنا جهت خرید بوده و قلیون متعلق به شما خواهد شد. قلیون های معمولی، عربی و اسپشیال جهت اجاره هستند.
- اگر ساعت اضافه را در زمان سفارش اعلام فرمایید، برای ساعات اضافه مد نظر شما، تعداد سری اضافی قلیان به همراه توتون و ذغال اضافی محاسبه و تحویل میگردد.
- زمان ارسال قلیان از لحظه ثبت سفارش 45 دقیقه است.
نکات بهداشتی
قلیون ها با شلنگ یک بار مصرف ارائه میشوند.
بعد از هر بار مصرف توسط هر مشتری، شیشه، تنه و سری قلیون ها قبل از تحویل به مشتری بعدی، به صورت کامل شسته میشوند.
الو قلیون اختیاریه: در قدیم هنگامی که شما در بیرون از مزل خود و یا حتی در خانه خود بودید و یا نیاز به سرویس قلیان داشتید باید به سفره خانه ها مراجعه میکردید تا بتوانید از لذت استفاده از آن بهره مند شوید. که ناگفته نماند، بدی ها و خوبی های خاص خود را داشت. یکی از بدی های استفاده از سرویس های قدیمی استفاد افراد بالا از یک تنه بود و شما نمیتوانستید از طعم های مختلف بر روی سرویس خود نیز استفاده کنید. اما برا ارائه سرویس آنلاین الو قلیون اختیاریه شما به راحتی میتوانید در هر کجای تهران بزرگ از سرویس های آن بهره مند شوید. در سرویس های الو قلیون اختیاریه ارائه شده توسط این مجموعه تمامی شلنگ ها به صورت یک بار مصرف بوده و بعد از هر استفاده تمامی تنه ها شسته شده و تماس با الو قلیون ضدعفونی میگردد. تا به شما این اطمینان را دهد که از محصول مناسبی استفاده میکنید.
توی مهمونی هستی ؟ و یا مهمون خیلی خاصس داری و نیاز به سروریس الو قلیون داری ؟ خیلی راحت با این شماره تماس بگیر! سرویس برات میاد.
الو قلیون اختیاریه
سلامت نیوز: بازار دارو از کنترل خارج شده است. برخی داروهای معمولی مانند مفنامیک اسید نیز در داروخانه ها پیدا نمی شود. به همین دلیل اگر پای حرف های افراد مبتلا به بیماری های خاص بنشینید خواهید شنید که آنها با مشکلات بسیار زیادی روبه رو هستند؛ چراکه داروهای شان از دسترس خارج شده است و اگر پیدا شود چند برابر قیمت واقعی به فروش می رسد. این ماجرا سبب شده بیماران خاص و خانواده هایشان به قول معروف مانند شمع ذره ذره آب شوند. این در حالی است که در بازار سیاه داروهای مورد نیاز این بیماران در دسترس است ماجرایی که از سوء مدیریت برخی مدیران حکایت دارد؛ مدیرانی که حتی حاضر به پاسخگویی نیستند به همین دلیل نمی توان آمار مناسبی از کمبود دارویی به دست آورد اما مشخص است که فهرست داروهای نایاب این روزها چند برابر شده است. به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جام جم نوشت: در ادامه با تعدادی از بیماران خاص و مدیران انجمن های حمایت از این افراد گفت وگو می کنیم. آنها از مشکلاتی می گویند که در چند سال اخیر سبب شده بیماران خاص آسان تر از گذشته جان خود را از دست بدهند. چرا دارو کمیاب شد؟ سال هاست که افراد مبتلا به بیماری های خاص به جز مشکلات بیماری با مشکلات دارویی نیز مواجه هستند. مشکلات آنها اما در چند سال اخیر بیشتر شده؛ مشکلاتی که ریشه های آن به سوء مدیریت و مسائلی مانند تحریم برمی گردد. از سال ۹۸ تاکنون بسیاری از شرکت های داروسازی دنیا که در کشور نمایندگی داشتند، دفتر خود را تعطیل کردند و این لزوم خرید مستقیم دارو از خود شرکت ها را افزایش داد اما انتقال پول و حتی انتقال داروی خریداری شده به کشور با مشکلات زیادی مواجه است. بسیاری از شرکت های خارج از مرزهای کشور به دلیل تحریم ها، دارو به کشور نمی فروشند یا اگر هم بفروشند این انتقال ارز از طریق سیستم بانکی است که موانع دیگر را پیش پای خرید دارو می گذارد. اینها اما تنها مشکلات تامین داروی کشور نیست و تخصیص ارز برای تامین داروهای مورد نیاز از مشکلاتی است که فعالان در حوزه دارو با آن مواجه هستند. تخصیص ارز به تولیدکنندگان دارو، این روزها به کندی و با مشکلاتی همراه است، آن قدر که حتی به گفته افراد مبتلا به بیماری های خاص، داروهای تولید داخل هم به دلیل تخصیص نیافتن ارز و تامین نشدن مواد اولیه، نایاب شده است. این در حالی است که برخی کارشناسان معتقدند به جای ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی که به ایجاد رانت و فساد در سیستم دارویی می شود، بهتر است ارز دارو تک نرخی شود و چنان چه دولت قصد تخصیص یارانه به دارو را دارد بهتر است این یارانه را در اختیار بیمه قرار دهد. از داروهای کمیاب داخلی می توان به انسولین برای افراد مبتلا به بیماری دیابت، آمپول واریوپپتیل که برای سرطان های رحم و پروستات استفاده می شود و نیز داروی فاکتور ۸ که برای درمان افراد مبتلا به بیماری هموفیلی است، اشاره کرد؛ داروهایی که دوره ای و در مدت زمان های متفاوت به دلیل سوء مدیریت نایاب می شوند. داروی کمیاب اما تمام مشکل بیماران خاص نیست. اگر افراد مبتلا به بیماری خاص دارویی را نیز در داروخانه ها پیدا کنند، قیمت های نجومی این داروها آنها را از درمان دور می کند. داروهای بیماران الو قلیون اختیاریه خاص در حالی نایاب و کمیاب است که در بازار آزاد و در فضای مجازی افرادی به راحتی داروها را به فروش می رسانند؛ برای نمونه با گشتی در فضای مجازی می توان فروشندگان داروی زومتا را به راحتی پیدا کرد. فقط کافی است بیماران چهار تا پنج برابر قیمت دارو را پرداخت کنند. پیوندی ها به خاطر دارو آرامش ندارند کمبود دارو درست به اندازه بیماری کلیوی در حال چزاندن کسانی است که پیوند کلیه شده اند. هر بیمار پیوندی با اندک غفلتی، کلیه قرضی اش را از دست می دهد و پیوند به راحتی پس می زند. با این حال اما کسانی که هم سختی پیوند را تحمل کرده و هم پیه خوردن دارو تا پایان عمر را به تن مالیده اند، این روزها زیر بار کمبود دارو نیز دارند له می شوند. آقای ش که هم خودش کلیه پیوندی دارد و هم همسرش تا به حال سه بار کلیه پیوند زده، با یک دنیا آه و افسوس به ما می گوید از وقتی پیوند کلیه در ایران باب شده تا امروز هیچ زمانی نبوده که بیماران، خاطری آسوده داشته باشند. او می گوید کمبود همیشه بوده و نایاب شدن داروها نیز در مقاطعی وجود داشته و کمبودی که این روزها درباره اش حرف زده می شود، چیز تازه ای نیست. با این حال این که بیماران مجبورند همیشه دلشوره داروهایشان را داشته باشند، چیزی است که آقای ش تا به حال به آن عادت نکرده و برایش یک علامت سوال بزرگ است که چرا یک بیمار کلیوی باید همیشه دغدغه دارو داشته باشد. داروهای گران قیمت و بعضا کمیاب بیماران پیوند کلیه چهار قرص است. عمدتا ساخت آلمان و سوئیس که به خاطر نوسانات ارزی و مشکلات مربوط به واردات، هر بار گران تر از دفعه قبل به دست بیماران می رسد و هر چند وقت یکبار روی فاز کمیابی و نایابی می افتد. این چهار قرص اینها هستند: سلپست، ساندیمون، راپامیون و پروگراف. آقای ش می گوید اما در مقاطعی که این داروها کمیاب و نایاب می شود مثل این روزها که داروهای بیماران پیوند کلیه گرفتار کمبود است، یک ترفند است که بیماران را از مرگ نجات می دهد. او می گوید بیماران عضو کانالی در فضای مجازی اند و آنجا اعلام می کنند که نتوانسته اند دارو بخرند. به این ترتیب اعضای گروه که داروی اضافه دارند بخشی از داروی خود را به فرد نیازمند قرض می دهند تا فعلا کارش راه بیفتد. این بیمار پیوندی اما تنها از کمبود داروهایش در عذاب نیست، بلکه می گوید سازمان غذا و دارو طرحی را اجرا کرده که به موجب آن هر بیمار کلیوی فقط مجاز به دریافت داروهایش از یک داروخانه خاص است؛ به طوری که اگر مثلا داروخانه شهید کاظمی که باید داروی یک بیمار خاص را تامین کند در این برهه دارویی را ندارد اما آن دارو در داروخانه ۲۹ فروردین در دسترس است، بیمار قادر نیست داروی خود را از این داروخانه تامین کند، چون به محض مراجعه به او خواهند گفت باید سراغ داروخانه خودش یعنی شهید کاظمی برود. آقای ش معتقد است این تصمیم برای زمانی خوب است که وفور دارو باشد نه الان که کمبود، آه از فغان بیماران بلند کرده و داروخانه ها نیز که قبلا سهمیه دو ماه بیماران را می دادند حالا فقط داروی یک ماه را به آنها می فروشند. علاوه بر اینها اما قیمت رو به افزایش داروهای این بیماران نیز موضوع دیگری است که محل گلایه مندی است. به گفته آقای ش اگر پارسال دارویی را به طور تقریبی ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان می خریده اند حالا باید ۱۳۰ تا ۱۴۰ هزار و گاهی ۱۵۰ هزار تومان بخرند که این روند رو به افزایش با وضعیت جیب بیماران همخوانی ندارد. مرگ ۴۰۰ بیمار مبتلا به تالاسمی و آسیب دیدگی ۷۰۰۰ نفر زندگی برای افراد مبتلا به بیماری تالاسمی در یک سال و نیم گذشته سختی های زیادی داشته است. از یک طرف کمبود خون و از طرف دیگر افزایش قیمت دارو و تجهیزات پزشکی. یونس عرب، رئیس انجمن تالاسمی کشور که خود نیز به بیماری تالاسمی مبتلاست، از روزهای سخت کمبود دارو و افزایش هزینه ها به ما می گوید. اگر افراد مبتلا به بیماری تالاسمی، سال گذشته بسته تزریق شامل سرنگ را صد هزار تومان می خریدند، این روزها، بسته تزریق که هر ۱۰ روز یکبار باید خریداری شود، ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان قیمت دارد. دسفرال تزریق (فیلتر تزریق که هر سه سال یک بار باید تعویض شود) سال گذشته ۳ میلیون تومان هزینه داشت، حال این که امسال دسفرال با قیمت ارز دولتی ۱۸ میلیون تومان به فروش می رسد و بیمهها فقط هزینه ۳ میلیون تومان آن را پرداخت می کنند. آن طور که عرب توضیح می دهد، قیمت انواع قرصهای کلسیم با افزایش ۵۰ تا ۷۰ درصدی نسبت به سال گذشته مواجه بوده است. داروی زومتا سال گذشته یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به فروش می رسید، این دارو اما این روزها با قیمت حدود ۵ میلیون تومان در داروخانه ها به فروش می رسد. داروی دسفرال از داروهای آهن زدایی است که همه افراد مبتلا به بیماری تالاسمی باید آن را مصرف کنند این روزها با افزایش قیمت ۲۰۰ برابری نسبت به سال گذشته مواجه شده است. امروز اما داروهای هپاتیت C که برخی از افراد مبتلا به بیماری تالاسمی باید مصرف کنند، داروی سووداک در داروخانهها کمیاب است. عرب ادامه می دهد که اگر افراد مبتلا به بیماری، داروهای خود را مصرف نکنند، آسیب شدید یا مرگ در انتظارشان است، الو قلیون اختیاریه به همین دلیل است که از سال ۹۸ که تحریمها شدت گرفته است، ۴۰۰ نفر از مبتلایان به تالاسمی جان خود را از دست دادهاند و حدود ۷۰۰ نفر هم به دلیل کمبود دارو آسیب جدی دیده اند. بیماران مبتلا به ام اس و زندگی با ترس برای افراد مبتلا به بیماری ام اس، زندگی از اسفندماه سال گذشته سخت تر شده است. کمبود دارویی از مشکلاتی است که این روزها آنها را مجبور کرده است تا از داروهای دیگری استفاده کنند. برای محبوبه داستان یکی از افراد مبتلا به ام اس که ۱۰ سالی می شود به این بیماری مبتلاست، این روزها، زندگی سخت و سخت تر شده است. او به ما می گوید که از اسفندماه سال گذشته، دوستانش که به ام اس فاز یک مبتلا هستند، با مشکلات تامین داروی بتافرون مواجه شده اند. او می گوید که اگر آنها این آمپول را مصرف نکنند، سیستم ایمنیشان ضعیف و بیماری پیشروی و وارد فازهای شدیدتری می شود؛ دارویی که در یک ماه باید ۱۲ بار تزریق شود نیاز به اطلاعات بیشتر در زمینه سفارش آنلاین الو قلیون شهرک اکباتان به این مطلب مراجعه نمایید .
برای دریافت خدمات آنلاین قلیون آنلاین میتوانید به لینک فوق مراجعه فرمایید.
داروی محبوبه، یعنی آمپول ربیف هم از خرداد ماه امسال نایاب شده است؛ آمپولی که اگر او تزریق نکند، بیماری اش اوج می گیرد. سوال اما این است که اگر داروی ام اس نایاب شود، افراد مبتلا باید چه کار کنند؟ خانم داستان پاسخ می دهد: تغییر دارو برای افراد مبتلا به بیماری ام اس عموما پیشنهاد نمی شود، مگر این که فرد مبتلا به دارویی که استفاده می کند، واکنش منفی نشان دهد یا این که آن دارو کمیاب شود. و چون افراد مبتلا نمی توانند دارویی را مصرف کنند، باید داروی خود را تغییر دهند. دارویی که ممکن است به آن حساسیت داشته باشند، باعث پیشروی بیماریشان شود یا حتی عوارض زیادی را برای فرد مبتلا داشته باشد. با این وجود محبوبه، از این پس باید داروی رسیژن مصرف کند؛ دارویی که البته این روزها برای بهبود سیستم ایمنی بدن و برای افراد مبتلا به بیماری کرونا هم استفاده می شود. گرانی دارو اما شامل حال داروهای ام اس هم شده است. داستان تعریف می کند که تا پیش از این که داروی ربیف کمیاب شود، سال گذشته ۲۰۰ هزار تومان برای این دارو هزینه می کرده است، امسال اما قیمت این دارو تا قبل از نایاب شدن به ۸۰۰ هزار تومان هم رسید. مشکلات بیماران هموفیلی تمامی ندارد این روزها شرایط برای افراد مبتلا به بیماری هموفیلی در حالت عجیبی قرار دارد. داروی آنها در یک بازه زمانی موجود است و در یک بازه زمانی دیگری، به کلی کمیاب می شود. احمد قویدل، مدیرعامل پیشین انجمن هموفیلی، به ما می گوید که کشور در تامین بسیاری از داروهای مورد نیاز افراد مبتلا به بیماری هموفیلی به خودکفایی رسیده است، مانند تولید داروی فاکتور ۷ یا ۸. مشکل اما این است که داروهای فاکتور ۷ و ۸، که در کشور تولید می شود، قیمتی برابر با داروی خارجی دارد؛ دارویی که البته برای استفاده افراد مبتلا رایگان است و آنها پولی برای خرید آن پرداخت نمی کنند اما این بیمهها هستند که میزان تفاوت قیمت را صد درصد پرداخت می کنند. سال گذشته داروی فاکتور ۸ در کشور ۴۰۰ هزار تومان قیمت داشت و امسال هم با افزایش دو برابر، حدود ۸۰۰ هزار تومان به فروش می رسد. همین داروها که برای افراد مبتلا رایگان و تولید داخل است، در برخی از ماه ها در داروخانه ها پیدا نمی شود و نایاب است. قویدل با اشاره به مصوبهای که سال ها قبل برای واردات فاکتور ۷ و ۸ در وزارت بهداشت و درمان تصویب شده، توضیح می دهد: بعد از خودکفایی در تولید فاکتور ۷ و ۸، واردات این داروها به کشور ممنوع شد و این خود شروع مشکلات و نیز کمیاب شدن داروهای افراد مبتلا به هموفیلی بود. او ادامه می دهد برای تولید داروی فاکتور ۷ و ۸ در کشورمان از روش نوترکیب استفاده می شود اما به دلیل تحریم و ممنوعیت استفاده از روش های هسته ای در تولید دارو، پلاسماهایی که در ایران جمعآوری شده، به کشور آلمان ارسال می شود تا در آنجا داروی فاکتور ۷ و ۸ تولید شود. این روش تولید، هم قیمت دارو را افزایش میدهد و هم این که به دلیل مشکلات انتقال، کمبود دارو را به صورت مقطعی ایجاد می کند. داروی فاکتور ۹ نیز از جمله داروهایی است که افراد مبتلا به بیماری هموفیلی در برهه هایی نمی توانند آن را در داروخانهها پیدا کنند. این در حالی است که جشن خودکفایی فاکتور ۹، ۱۰ سال پیش گرفته شد؛ جشنی که البته خروجی نداشت و داروی فاکتور ۹ با وجود خودکفایی به کشور وارد می شود. کمبود دارو و مشکلات جدی بیماران مبتلا به اوتیسم همه می دانند بیماری اوتیسم دارو ندارد. پس نباید به دنبال دارویی برای درمان اوتیسم باشیم. با وجود این اما افراد مبتلا به بیماری اوتیسم نیز باید داروهایی مصرف کنند و این شروع مشکلات دارویی برای آنهاست. سحرانه جوادی، مدیر واحد سلامت خانواده انجمن اوتیسم الو قلیون اختیاریه ایران، با اشاره به داروهایی که افراد مبتلا باید برای درمان بیماری های همراه استفاده کنند، به ما می گوید: افراد مبتلا باید برای درمان تشنج، دارو مصرف کنند. اولویت ما برای درمان این است که تشنج را کنترل کنیم؛ چرا که بعد از کنترل تشنج، می توانیم آموزش به افراد را شروع کنیم. و داروی تشنج برای افراد مبتلا به اوتیسم، دپاکین است؛ دارویی که این روزها، در هیچ داروخانه ای پیدا نمی شود و این آغاز مشکلات خانواده هایی است که بیمار مبتلا به اوتیسم دارند. با هر بار تشنج فرد مبتلا به اوتیسم، تمام آموزه های او از بین می رود. به قول جوادی، کودک ریست می شود و دوباره از نو باید آموزش و درمان را شروع کرد. اگر داروی دپاکین در داروخانه ها پیدا شود، حدود ۱۴۰ هزار تومان به فروش می رسد. این دارو اما سال گذشته، حدود ۴۶ هزار تومان قیمت داشت. تشنج اما تنها مشکل همراه افراد مبتلا به بیماری اوتیسم نیست. برخی افراد مبتلا با مشکلات بیش فعالی نیز دست و پنجه نرم می کنند و این روزها، برخی داروهای کنترل رفتاری مثل ریتالین نایاب است. داروی ریتالین برای آرام کردن و کنترل خشم در برخی بیماری ها استفاده می شود. شربت والپروات سدیم – که برای درمان صرع استفاده می شود – از دیگر داروهایی است که این روزها کمیاب است. مادری که پسر مبتلا به اوتیسم دارد، تمام داروخانه های شهرش در خراسان جنوبی را گشته اما این دارو را پیدا نکرده و در نهایت به کمک دوستانش این دارو را در داروخانه ای در استان مرکزی یافته است. به گفته این مادر، این شربت تولید داخل است اما این روزها در داروخانه ها پیدا نمی شود. او می گوید دارو را با قیمت آزاد و با چهار برابر قیمت، حدود ۳۰۰ هزار تومان از شهر دیگری خریده است. سرطان در بازار دارو این روزها افراد مبتلا به بیماری سرطان، یک پایشان در مراکز شیمی درمانی و پرتودرمانی است و یک پای دیگرشان در داروخانه های مرجع و خیابان ناصرخسرو. آنها به دنبال دارو از این داروخانه به آن داروخانه می روند تا داروی مورد نظرشان را پیدا کنند؛ داروهایی برای درمان سرطان که اگر در هیچ داروخانه ای پیدا نشود، روند درمان به تعویق می افتد. این روزها یک چشم نازنین خون است و چشم دیگرش اشک. او در مشهد زندگی می کند و به دلیل ابتلا به بیماری سرطان پستان، دوره های شیمی درمانی خود را می گذراند. درستش این است که با خیالی آسوده روی تخت درمان بخوابد و داروهای شیمی درمانی به او تزریق شود. او اما دل نگران تامین داروهایش است. داروی اندوکسان، دارو ادریامایسین، آپول زولادکس و آمپول دیفرلین در هیچ کدام از داروخانه های مشهد پیدا نمی شود و همین کمیابی داروها باعث شده است که دوره های شیمی درمانی او به تعویق بیفتد. او به ما می گوید: به جای داروی دیفرلین می توانم از آمپول واریوپپتیل که نمونه ایرانی است، استفاده کنم و این در حالی است که حتی این آمپول هم در داروخانه ها پیدا نمی شود. او توضیح می دهد که هفته گذشته، آمپول واریوپپتیل را با مشکلات زیادی در داروخانه ای پیدا کرده است اما به دلیل کمبود دارو، به جای هر سه آمپول او، داروخانه تنها یک ویال از آمپول را به او داد. برای فرد مبتلا به سرطان روده ای که این روزها مراحل اولیه شیمی درمانی خود را می گذراند، داروی فلوئورواوراسیل، در هیچ داروخانه ای حتی داروخانه ۱۳ آبان پیدا نشده، به همین دلیل او مجبور شده است که نمونه مشابه این دارو را تهیه کند. مدیران چه می گویند؟ حرف از کمبود دارو که می شود، همه مدیران دولتی سخن به اعتراض باز می کنند و از داروخانه های پر از دارو می گویند. حال این که حرف افراد مبتلا به بیماری خاص، با حرف آنها متفاوت است. روز گذشته ما تلاش کردیم با سخنگوی سازمان غذا و دارو و معاون این سازمان گفت وگو کنیم اما تلاش های ما راه به جایی نبرد. به همین دلیل به اظهارات گذشته مسئولان این سازمان بسنده می کنیم. محمدرضا شانه ساز، رئیس سازمان غذا و دارو، یازدهم تیر در گفت وگویی که با ایسنا داشت کمبود دارو را با سال گذشته مقایسه کرد و گفت: وضعیت کمبودهای دارویی مان به رغم مشکلات ارزی و تمام تنگناهایی که تحریم برایمان درست می کنند، نسبت به مدت های مشابه در سال های گذشته پایین تر است. او البته تاکید کرد که داروهای کمیاب، داروهای پرمصرفی که مصرف عمومی دارد، نیست. شانه ساز به تازگی حرف های گذشته را تکرار کرده است و از مردم خواسته تا اگر با کمبود دارو مواجه شدند، با سامانه ۱۹۰ تماس بگیرند. رئیس سازمان غذا و دارو تاکید کرد: برخی کمبودها در رابطه با داروهای برندی است که مشابه تولید داخلی دارد و بر این اساس ارزی به واردات داروهای مشابه تخصیص داده نمی شود. البته در برخی موارد کمبود وجود دارد اما به صورت معمول و مداوم نیست. سال گذشته محمدرضا حیدری، معاون داروی سازمان غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی شیراز هم گفته بود که ۱۰۷ قلم دارو کمیاب شده است و این در حالی است که اخبار غیر رسمی از ۵۰۰ قلم داروی کمیاب حکایت دارد. ما دیروز تلاش کردیم از کیانوش جهانپور، سخنگوی سازمان غذا و دارو و معاون این سازمان از صحت این آمار بپرسیم. هیچ کدام از آنها اما تا لحظه نگارش گزارش پاسخی به ما ندادند. البته به گزارش خانه ملت، سخنگوی سازمان غذا و دارو درباره مشکل کمبود دارو در شهریور ۹۷ چنین اظهار نظر کرد: موضوع کمبود دارو حاشیه ای و یک جنگ روانی است؛ کمبود واقعی دارو در برخی اقلام وجود دارد و اما الو قلیون اختیاریه هیچ بازار دارویی در دنیا بدون کمبود وجود ندارد. او آن زمان گفته بود با کمبود ۵۰ تا ۶۵ قلم دارو مواجه هستیم.
دیدگاه ها: (0)